ภุม\-

๑

[พุม, พุมมะ-] น. ดาวอังคาร; วันอังคาร. (ป. ภุมฺม; ส. เภาม). ภุมรัตน์ [พุมมะรัด] น. หินปะการัง. (ส. เภามรตฺน). ภุมวาร, ภุมมวาร [พุมมะวาน] น. วันอังคาร. (ป. ภุมฺมวาร). ๒ [พุมมะ-] น. พื้นดิน, ภาคพื้น. (ป. ภุมฺม). ภุมเทวดา น. เทวดาพวกหนึ่งที่สิงสถิตอยู่บนพื้นดิน. (ป. ภุมฺม + เทวตา).