บุปผ\-

[บุบผะ-] น. ดอกไม้. (ป. ปุปฺผ; ส. ปุษฺป).

บุปผชาติ น. ดอกไม้, พวกดอกไม้. (ป.). บุปผวิกัติ น. ดอกไม้ที่ทำให้แปลก, ดอกไม้ที่ทำให้วิจิตรต่าง ๆ. (ป.).