ถล่ม

[ถะหฺล่ม] ก. ยุบหรือทำให้ยุบทลายลง เช่น แผ่นดินถล่ม, ทำให้พัง

ทลายหรือล่มจม เช่น ถล่มด้วยปืนใหญ่.