ฐานะ

[ถาน, ถานะ] น. ตำแหน่งหน้าที่; หลักฐาน, ลำดับความเป็นอยู่ใน

สังคม เช่น ทุกคนยอมรับรู้ฐานะในสังคมของเขา. (ป.). ฐานันดร น. ลำดับในการกำหนดชั้นบุคคล เช่น ยศบรรดาศักดิ์. (ป. ?านนฺตร). ฐานานุกรม น. ลำดับตำแหน่งยศพระสงฆ์ที่พระ ราชาคณะมีอำนาจตั้งสมณศักดิ์ให้ตามทำเนียบ. ฐานานุรูป ว. สมควรแก่ฐานะ. (ป.). ฐานานุศักดิ์ ว. ตามควรแก่เกียรติศักดิ์. น. ศักดิ์ที่พระราชาคณะ มีอำนาจตั้งฐานานุกรมได้.