โจษจัน

[โจด, โจดจัน] ก. พูดอึง, พูดกันเซ็งแซ่, เล่าลือกันอื้ออึง, จรรโจษ

หรือ จันโจษ ก็ใช้. โจษจน, โจษแจ (กลอน) ก. พูดอึง, เล่าลือกันอื้ออึง.