- ห่วง
- น. เครื่องคล้อง เช่น ห่วงประตู, ของที่เป็นวง. ก. ผูกพัน, กังวลถึง, มีใจพะวงอยู่. ห่วงคล้องคอ น. ความรับผิดชอบที่ผูกพันอยู่. ห่วงใย ก. มีใจพะวงอยู่, มีทุกข์กังวลอยู่. ห่วงหน้าพะวงหลัง, ห่วงหน้าห่วงหลัง ก. พะว้าพะวัง.
Thai dictionary (พจนานุกรมไทย). 2014.