สมุทัย

[สะหฺมุไท, สะหฺมุดไท] น. ต้นเหตุ, ที่เกิด, ในคำว่า ทุกขสมุทัย

หมายถึง ต้นเหตุหรือที่เกิดแห่งทุกข์. (ป., ส.).