กลอย

๑

[กฺลอย] น. ชื่อไม้เถามีหนามชนิด Dioscorea hispida Dennst. ในวงศ์ Dioscoreaceae มีหัวกลมใหญ่อยู่ใต้ดิน ใบเป็นใบประกอบ มีใบย่อย ๓ ใบ หัวดิบมีพิษเบื่อเมา แต่เมื่อฝานแช่น้ำไหลและนำมา นึ่งหรือต้มให้สุกแล้วกินได้. ๒ [กฺลอย] ก. คล้อย, ร่วม, เช่น กลอยใจ กลอยสวาท.