พิกล

ว. ผิดปรกติ, แปลกไป, เช่น รูปร่างพิกล ทำท่าพิกล พูดพิกล.

(ป., ส. วิกล ว่า ขาดแคลน, อ่อนแอ). พิกเลนทรีย์ [พิกะเลนซี] น. ร่างกายแปลกประหลาด. (ป. วิกล + อินฺทฺริย).