พฤทธ์

[พฺรึด] น. ผู้ใหญ่. ว. เจริญ, แข็งแรง, ใหญ่; แก่, เฒ่า, (ตรงข้ามกับ

ยุว); ฉลาด, ชำนาญ; เจนจบ, พฤฒ ก็ใช้. (ส. วฺฤทฺธ).