พฤฒา

[พฺรึด, พฺรึดทา] ว. เจริญ, แข็งแรง, ใหญ่; แก่, เฒ่า, พฤทธ์ ก็ว่า. (ส.).

พฤฒาจารย์ น. อาจารย์ผู้เฒ่า, พราหมณ์ผู้เฒ่า.