พริ้ง

[พฺริ้ง] ว. งามงอน, สะสวยมาก, ชอบแต่งตัวให้งดงามและทันสมัย

อยู่เสมอ, เช่น สวยพริ้ง แต่งตัวงามพริ้ง. พริ้งพราย ว. งามลออ. พริ้งเพรา ว. สวยงาม, เพราพริ้ง หรือ เพราเพริศ ก็ว่า. พริ้งเพริศ ว. งามเฉิดฉาย, เพริศพริ้ง ก็ว่า.