- พญา
- [พะยา] (โบ) น. เจ้าแผ่นดิน เช่น พญาลิไทย; ผู้เป็นใหญ่, ผู้เป็นหัวหน้า,(มักใช้'';นำหน้านามอื่น) เช่น พญานาค พญาหงส์. พญาเดิน น. ชื่อเพลงปี่พาทย์. พญาไทย (โบ) น. ชื่อพระราชาคณะผู้ใหญ่. พญาแปแล น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง พญาพยาต (โบ) น. พญาปราชญ์, จอมปราชญ์. พญาโศก น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่งในจำพวกเพลงโศก.
Thai dictionary (พจนานุกรมไทย). 2014.