ปาณ\-

[-นะ] น. ลมหายใจ; สัตว์มีชีวิต, ชีวิต. (ป.; ส. ปฺราณ).

ปาณทัณฑ์ น. โทษถึงชีวิต. (ป.; ส. ปฺราณทณฺฑ). ปาณนาศ น. ความตาย. (ส. ปฺราณนาศ). ปาณภูต น. สัตว์เป็น. ว. มีลมหายใจ. (ป.; ส. ปฺราณภูต). ปาณวินาศ น. ความตาย. (ส. ปฺราณวินาศ). ปาณสาร น. กำลังอันว่องไวหรือประเปรียว. (ป.; ส. ปฺราณสาร). ปาณาติบาต น. การทำลายชีวิตมนุษย์และสัตว์อื่น ๆ, การฆ่าสัตว์ ตัดชีวิต เช่น ทำปาณาติบาต หากินทางปาณาติบาต. (ป.).