ประเวณี

น. การเสพสังวาส, การร่วมรส, ในคำว่า ร่วมประเวณี; ประเพณี

เช่น ประเวณีตีงูให้หลังหัก มันก็มักทำร้ายเมื่อภายหลัง. (อภัย). ก. ประพฤติผิดเมียผู้อื่น เรียกว่า ล่วงประเวณี. (ส. ปฺรเวณิ; ป. ปเวณิ).