บุษบ\-

[บุดสะบะ-] น. ดอกไม้. (ส. ปุษฺป; ป. ปุปฺผ).

บุษบราค [-ราก] น. บุษราคัม, ทับทิม, บุษย์น้ำทอง, พลอยสีเหลือง. (ส. ปุษฺปราค). บุษบวรรษ [-วัด] น. ฝนดอกไม้ (เช่นที่ตกพรูเมื่อวีรบุรุษกระทำ การใหญ่หลวง). (ส. ปุษฺปวรฺษ).