บอบ

ว. อ่อนเปลี้ยหรือหมดแรงเพราะถูกทุบตีอย่างรุนแรง หรือเจ็บป่วย

อย่างหนัก หรือออกกำลังมากเกินไปเป็นต้น. บอบช้ำ ว. ฟกช้ำและระบม. บอบบาง ว. อ้อนแอ้น, ไม่แน่นหนาหรือไม่คงทน. บอบแบบ ว. อ่อนป้อแป้.