ธรา

[ทะรา] (แบบ) น. แผ่นดิน. (ป., ส.).

ธราดล น. พื้นแผ่นดิน. (ป.). ธราธร, ธราธาร น. ผู้ทรงโลกไว้ คือ พระวิษณุ หรือ พระนารายณ์. (ส.). ธราธิบดี, ธราธิป น. พระเจ้าแผ่นดิน. (ส.).