ทะเล

น. ห้วงน้ำเค็มที่เวิ้งว้างกว้างใหญ่ แต่เล็กกว่ามหาสมุทร. ว. ที่อยู่

หรือเกิดในทะเล เช่น สาหร่ายทะเล ปลิงทะเล แมงดาทะเล. ทะเลทราย น. อาณาบริเวณที่กว้างใหญ่เต็มไปด้วยทราย มีอากาศ หนาวจัดหรือร้อนจัด ยากแก่การดำรงชีวิต มีพืชขึ้นอยู่น้อยมาก. ทะเลใน น. ทะเลภายใน, ทะเลหน้าใน ก็เรียก. ทะเลบ้า น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง. ทะเลภายใน น. ทะเลประเภทที่อยู่เข้ามาภายในพื้นแผ่นดิน และ เกือบไม่มีทางติดต่อกับทะเลหรือมหาสมุทรภายนอก, ทะเลใน หรือทะเลหน้าใน ก็เรียก. (อ. inland sea). ทะเลสาบ น. ห้วงน้ำใหญ่ที่มีแผ่นดินล้อมรอบ มี ๒ ชนิด คือ ทะเลสาบน้ำเค็ม และ ทะเลสาบน้ำจืด. ทะเลหน้าใน น. ทะเลภายใน, ทะเลใน ก็เรียก. ทะเลหลวง น. ทะเลใหญ่, มหาสมุทร, ทะเลหรือมหาสมุทรที่อยู่ นอกน่านน้ำอาณาเขตของประเทศที่เป็นเจ้าของ. ทะเลไหล่ทวีป น. บริเวณทะเลตื้นที่อยู่เหนือไหล่ทวีป. (อ. epicontinental sea). ทะเลอาณาเขต น. ส่วนของทะเลซึ่งแต่ละประเทศกำหนดว่าอยู่ ภายใต้อำนาจอธิปไตยของประเทศนั้น ๆ โดยกำหนดเป็นระยะทาง วัดจากชายฝั่งทะเลตามแต่จะตกลงกัน. (อ. territorial sea).