ทะนุ

ก. อุดหนุน (มักใช้ควบกับคำอื่น).

ทะนุถนอม, ทะนุกถนอม ก. คอยระวังรักษา, คอยประคับประคอง. (ข. ถฺนาก่ถฺนม). ทะนุบำรุง ก. เอาใจใส่ดูแลเลี้ยงดู เช่น ทะนุบำรุงบิดามารดา ทะนุบำรุง บุตรธิดา; ซ่อมแซมรักษา, อุดหนุนให้เจริญขึ้น, เช่น ทะนุบำรุงวัด; ธำรงรักษาไว้ เช่น ทะนุบำรุงศาสนา ทะนุบำรุงบ้านเมือง, ทำนุบำรุง ก็ว่า.