ทะท่าว

(กลอน) ก. ล้ม, ทบ, ซ้ำ, ยอบลง; เดิน; ทอดทิ้ง เช่น ท่าวจักทอดธุระ

กะว่าฝันเป็นแน่. (นิทราชาคริต). ท่าวกำลัง (กลอน) ก. เดินพล. ท่าวทบระนับ (กลอน) ก. ล้มหกคะเมนทับกัน.