ทอด

๑

น. ระยะจากจุดหนึ่งถึงอีกจุดหนึ่ง เช่น นอนทอดเดียวตลอดคืน ขึ้นรถ ๒ ทอด, ระยะเดียวหรือหลายระยะต่อเนื่องกัน เช่น มรดก ตกทอด ส่งต่อกันเป็นทอด ๆ. ๒ ก. ทำให้สุกด้วยน้ำมันเป็นต้นที่เดือด เช่น ทอดปลา ทอดเนื้อ, เรียกสิ่งที่ทำให้สุกเช่นนั้น เช่น ปลาทอด เนื้อทอด. ทอดมัน น. ของกินชนิดหนึ่ง เอาปลาหรือกุ้งผสมกับน้ำพริกโขลก ให้เข้ากันจนเหนียวแล้วทอดในน้ำมัน. ๓ ก. ทิ้ง เช่น มันทำชู้แล้วมันทอดหญิงนั้นเสีย. (สามดวง), ปล่อย, วาง, เช่น ทอดธุระ ทอดทุ่น; พาดจากจุดหนึ่งไปยังอีกจุดหนึ่ง เช่น ทอดสะพาน, เหยียดยาวออกไป เช่น ทอดแขน ทอดขา; ปล่อยลง, ทิ้งลง, เช่น ทอดหมากเก็บ ทอดลูกเต๋า. ทอดกฐิน ก. ทำพิธีถวายผ้ากฐินแก่พระสงฆ์. ทอดโกลน [-โกฺลน] น. เอาไม้ท่อนกลม ๆ วางเป็นระยะเพื่อลาก ของที่หนักมาบนนั้น. ทอดตัว ก. เอนตัวลงนอน. ทอดตา ก. แลไป, มองดูในระยะไกล. ทอดทฤษฎี (แบบ) ก. มองไปรอบ ๆ, ตั้งใจดู, เช่น เวลาท่านทอด ทฤษฎี. (เสือโค). ทอดทิ้ง ก. ละเลย, ทิ้งขว้าง, ไม่เอาเป็นธุระ, ไม่เอาใจใส่, ไม่นำพา. ทอดที่ (ราชา) ก. จัดที่นั่งที่นอน เช่น ทอดที่พระราชอาสน์. ทอดน่อง ว. อาการที่เดินช้า ๆ ตามสบาย. ทอดน้ำ ก. วางน้ำให้สัตว์เช่นช้างม้าเป็นต้นกิน. ทอดผ้าป่า ก. เอาผ้าถวายพระโดยวางไว้เพื่อให้พระชักเอาเอง, โดยปริยายหมายถึงอาการที่วางไว้อย่างนั้น เช่น ทอดผ้าป่า เรียงวางไว้กลางสนาม. (อภัย). ทอดพระที่ (ราชา) ก. จัดที่บรรทม (ใช้แก่เจ้านาย). ทอดพระเนตร (ราชา) ก. ดู. ทอดยอด ก. เลื้อยไป (ใช้แก่ยอดไม้เลื้อย). (ราชา) น. ผักบุ้ง เรียกว่า ผักทอดยอด. ทอดรวง ก. ออกรวง (ใช้แก่ต้นข้าว). ทอดสกา ก. เทลูกเต๋าลงในเติ่ง. ทอดสนิท ก. ผูกไมตรี, สร้างความสัมพันธ์, เช่น ซื้อของ มาฝากบ่อย ๆ เพื่อทอดสนิทให้เขารัก. ทอดสมอ ก. ทิ้งสมอลงไปในน้ำเพื่อให้เรือจอดอยู่กับที่. ทอดสะพาน ก. ใช้สื่อสายเข้าไปติดต่อทำความสนิทสนมกับผู้ที่ ต้องการคุ้นเคย, แสดงกิริยาท่าทางเป็นทำนองอยากติดต่อด้วย. ทอดสายตา ก. มองด้วยอาการสำรวม; ใช้สายตาเป็นสื่อ. ทอดเสียง ก. เอื้อนเสียงให้ยาวกว่าปรกติ. ทอดหญ้า ก. วางหญ้าให้สัตว์เช่นช้างม้าเป็นต้นกิน. ทอดหุ่ย (ปาก) ว. อาการที่ไม่เอาธุระปล่อยให้เป็นไปตามเรื่อง ตามราว, อาการที่ปล่อยอารมณ์ตามสบาย, มักใช้ประกอบคำนอน ว่า นอนทอดหุ่ย. ทอดแห ก. เหวี่ยงแหให้แผ่กว้างออกไปเพื่อจับปลาเป็นต้น. ทอดอาลัย ก. ปล่อยไปตามบุญตามกรรมทั้ง ๆ ที่ยังมีใจผูกพันหรือ มีความเสียดายอยู่.