ถอด

ก. เอาออก เช่น ถอดเสื้อ ถอดรองเท้า ถอดยศ; ถ่าย เช่น ถอดแบบ

มาจากพ่อจากแม่; หลุดออก เช่น เล็บถอด. ถอดเขี้ยวถอดเล็บ (สำ) ก. ละพยศ, ละความดุหรือร้ายกาจ, เลิก แสดงฤทธิ์แสดงอำนาจอีกต่อไป. ถอดความ ก. แปลให้เข้าใจความได้ง่ายขึ้น. ถอดถอน ก. ถอดออกจากตำแหน่ง. ถอดไพ่ ก. จัดเรียงไพ่ให้เข้าชุดโดยใช้หลักเกณฑ์อย่างใดอย่างหนึ่ง (มักใช้ในการเสี่ยงทาย). ถอดรหัส ก. ถอดสารลับออกเป็นภาษาสามัญ. ถอดรูป ก. เอารูปที่ปกคลุมออกให้เห็นรูปเดิม เช่น เงาะถอดรูป. ถอดสี ก. แสดงอาการหวาดหวั่นครั่นคร้ามให้เห็น (มาจากปลากัด ตัวที่แพ้จะถอดสี) เช่น กลัวจนหน้าถอดสี. ถอดหัวโขน ก. พ้นจากตำแหน่งหน้าที่หรือยศถาบรรดาศักดิ์.