ตะพุ่น

๑

(โบ) น. พวกคนหลวงที่ถูกเกณฑ์ให้เกี่ยวหญ้าเลี้ยงช้าง. ตะพุ่นหญ้าช้าง (โบ) น. โทษอาญาหลวงสมัยโบราณ; คนที่ถูกลงโทษให้เกี่ยวหญ้า เลี้ยงช้าง. ๒ ว. สีชนิดหนึ่งคล้ายสีครามจาง เรียกว่า สีตะพุ่น.