ดู

ก. ใช้สายตาเพื่อให้เห็น เช่น ดูภาพ ดูละคร, ระวังรักษา เช่น ดูบ้านให้ด้วย

ไม่มีคนดูเด็ก, พินิจพิจารณา เช่น ดูให้ดี, ศึกษาเล่าเรียน เช่น ดูหนังสือ, เห็นจะ เช่น ดูจะเกินไปละ, ทำนาย เช่น ดูโชคชะตาราศี, ใช้ประกอบกริยา เพื่อให้รู้ให้เห็นประจักษ์แจ้ง เช่น คิดดูให้ดี ลองกินดู. ดูแคลน, ดูถูก, ดูถูกดูแคลน ก. แสดงอาการเป็นเชิงดูหมิ่นหรือเหยียดหยามเขา. ดูใจ ก. ลองดูน้ำใจ; ดูหน้าไว้อาลัยขณะจะสิ้นใจ. ดูชา ก. ดูแคลน, ดูถูก, เช่น ตูจะให้สูทั้งหลายฆ่า ว่าผู้ดูชาดูแคลน แหนความ เราจงมิด. (ลอ.) ดูช้างให้ดูหาง ดูนางให้ดูแม่ (สำ) ก. ให้รู้จักพิจารณาลักษณะบุคคลหรือ ผู้หญิงที่จะเลือกเป็นคู่ครอง, ดูวัวให้ดูหาง ดูนางให้ดูแม่ ก็ว่า. ดูดอมดูดาย ก. ละทิ้ง เช่น บมิควรดูดอมดูดาย. (สมุทรโฆษ). ดูดาย ก. เพิกเฉย, ไม่เอาใจใส่. ดูดำ (โบ) ก. ดูหมิ่น เช่น เปนม่ายชายดูดำ กุมเกษ กำแก้ผม ผลักล้มจมดิน ทราย แสร้งอวยอายอยดยศ. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). ดูดำดูดี ก. เอาใจใส่ดูแลทั้งในเวลามีทุกข์และมีสุข เช่น จะหวังอะไรให้ เขามาดูดำดูดีกับคนอย่างเรา, (มักใช้ในความปฏิเสธ) เช่น เขาไม่ดูดำดูดี เด็กคนนี้เลย. ดูดู๋, ดูหรู (กลอน) อ. เสียงที่เปล่งออกมาแสดงความแค้นใจ. ดูตาม้าตาเรือ (สำ) ก. พิจารณาให้รอบคอบ (มักใช้ในความปฏิเสธ) เช่น ไม่ดูตาม้าตาเรือ. ดูเถอะ, ดูเถิด คำบอกกล่าวให้รับรู้ไว้. ดูเบา ก. เห็นเป็นการเล็กน้อย, เห็นไม่เป็นสำคัญ, (มักใช้ในความปฏิเสธ) เช่น อย่าดูเบา. ดูไปก่อน ก. รอไว้ก่อน. ดูร้าย น. ตาร้าย. (ดู ตาร้าย ที่ ตา ๒). ดูรึ อ. เสียงที่เปล่งออกมาแสดงความแปลกใจ. ดูแล ก. เอาใจใส่, ปกปักรักษา, ปกครอง. ดูหมิ่น ๑ (กฎ) ก. ดูถูกเหยียดหยามผู้อื่น. ดูหมิ่น ๒, ดูหมิ่นถิ่นแคลน ก. แสดงกิริยาท่าทาง พูดจา หรือเขียนเป็นลาย ลักษณ์อักษรเป็นเชิงดูถูกว่ามีฐานะต่ำต้อย หรือไม่ดีจริงไม่เก่งจริงเป็นต้น, หมิ่น ก็ว่า. ดูหรือ อ. เสียงที่เปล่งออกมาแสดงความแปลกใจ เช่น ดูหรือมาเป็นไปได้. ดูเหมือน ว. เข้าใจว่า, คะเนว่า, เห็นจะ.