ดื้อ

ว. ไม่ยอมเชื่อฟังหรือทำตาม. ก. ทื่อ, ไม่คม, (ใช้แก่มีด).

ดื้อดัน ว. ดื้ออย่างขัดขืนจะเอาชนะ. ดื้อด้าน ว. ดื้อเสียจนเคยชิน. ดื้อดึง ว. ดื้อไม่ยอมฟังเหตุผล ดึงไม่ไป, ดึงดื้อ ก็ว่า. ดื้อแพ่ง ก. ขัดขืนไม่ยอมปฏิบัติตาม, ขัดขืนไม่ยอมให้ความร่วมมือ. ดื้อยา ก. ต้านทานฤทธิ์ยา (ใช้แก่เชื้อโรค เช่น แบคทีเรีย ไวรัส). ดื้อรั้น ว. ดื้อดันทุรัง.