ดื่น

ก. มากทั่วไปจนเป็นปรกติธรรมดา.

ดื่นดาษ ว. เกลื่อนกลาด, มากหลาย, ดาษดื่น ก็ว่า. ดื่นดึก ก. ดึกมาก, ดึกดื่น ก็ว่า.