ดึก

น. เวลามืดนานแล้ว, เวลาค่ำมากแล้ว, (ใช้แทนคำว่า สาย ในเวลากลางคืน).

ว. ลึก เช่น ดงดึก. ดึกดำบรรพ์ ว. ลึกล้ำนมนานมาแล้ว. ดึกดื่น ก. ดึกมาก, ดื่นดึก ก็ว่า. ดึกสงัด น. เวลาดึกมากบรรยากาศเงียบเชียบทำให้รู้สึกวังเวง.