ดำเลิง

(แบบ; กลอน; แผลงมาจาก เถลิง) ก. ขึ้น, ทำให้เลื่องลือ, เช่น ควันดำเลิง

แลเห็นไกล. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์).