ดำเกิง

ก. ขึ้น. ว. รุ่งเรือง, สูง, สูงศักดิ์ เช่น รื่นเริงดำเกิงใจยะย้าว. (ม. คำหลวง

มหาพน). (แผลงมาจาก เถกิง).