ช่อง

น. ที่ว่างซึ่งเป็นทางเข้าออกได้ เช่น ช่องเขา ช่องหน้าต่าง

ช่องลม; โอกาส เช่น ไม่มีช่องที่จะทำได้. ช่องกุด น. ประตูแบบมียอดที่เจาะกำแพงเมืองหรือกำแพงวัง ชั้นนอกเป็นทางเข้าออก. ช่องเขา น. เส้นทางที่ใช้เป็นทางข้ามจากทิวเขาด้านหนึ่งไป ยังอีกด้านหนึ่ง, ช่องที่อยู่ในระหว่างเขา ๒ ลูก. ช่องแคบ น. ทางน้ำยาวที่อยู่ระหว่างแผ่นดินหรือเกาะ เชื่อมต่อทะเลทั้ง ๒ ข้าง. ช่องดาล น. รูสำหรับสอดลูกดาลเข้าไปเขี่ยดาลที่ขัด บานประตู. ช่องตีนกา น. ช่องอิฐโปร่งหรือที่ก่อเป็นช่องลึกรูปกากบาท ใต้แนวใบเสมาของกำแพงเมืองหรือกำแพงวัง. ช่องไฟ น. ช่องว่างระหว่างตัวหนังสือ; (ศิลปะ) บริเวณที่ เว้นไว้เป็นพื้นเท่า ๆ กันระหว่างลวดลายแต่ละตัว. ช่องว่าง น. ความเหลื่อมล้ำต่ำสูงที่ทำให้เข้ากันยาก เช่น ช่องว่างระหว่างชนชั้น ช่องว่างระหว่างวัย.