ชู

ก. ยกขึ้นสูงกว่าระดับเดิม เช่น ชูมือ, บำรุงให้ดีขึ้น

เช่น ชูกำลัง. ชูกลิ่น ก. ส่งกลิ่น. ชูคอ ก. ชะเง้อคอ, อาการที่นั่งยืดคอวางท่าภาคภูมิ. ชูใจ ก. ทำให้ใจมีกำลังขึ้น. ชูชีพ น. เครื่องช่วยพยุงตัวในน้ำหรือในอากาศ เช่น พวงมาลัยชูชีพ ร่มชูชีพ. ชูรส ว. ที่ทำให้มีรสชาติดีขึ้น เช่น ผงชูรส. ชูโรง น. ตัวแสดงที่ทำให้คณะดีขึ้น. ชูหน้าชูตา ก. ทำให้มีหน้ามีตาขึ้น, เชิดหน้าชูตา ก็ว่า.