ชุติ

(แบบ) น. ความโพลง, ความรุ่งเรือง, ความสว่างไสว;

ดวงดาว. (ป.; ส. ชฺยุติ). ชุติมา น. ผู้มีความรุ่งเรือง. (ป.; ส. ชฺยุติมตฺ).