ชุณห

[ชุนหะ] (แบบ) ว. ขาว, สว่าง. (ป.).

ชุณหปักษ์ น. ข้างขึ้น. (ป. ชุณฺหปกฺข; ส. โชฺยตฺสฺนปกฺษ).