ครืด

๑

[คฺรืด] ว. ดาษไป, เกลื่อนไป, เช่น คนมากันครืด สีแดงครืด, ครึ่ด ก็ว่า. ๒ [คฺรืด] ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงลากสิ่งของครูดไป หรือเสียงกรน. ครืดคราด ๑ ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงหายใจไม่สะดวก.