ครีครอ

[คฺรีคฺรอ] (โบ; กลอน) ว. รีรอ เช่น จักเลี้ยงชีพเคร่าครีครอ อยู่เท่าเพียงพอ

ชีพิตก็ยากยังฉงน. (สมุทรโฆษ)