- คบ
- ๑น. ง่ามต้นไม้ที่กิ่งใหญ่กับลำต้นแยกกัน, คาคบ หรือ ค่าคบ ก็ว่า. ๒ น. ของใช้สำหรับจุดไฟให้สว่าง ทำด้วยของแห้งเช่นใบไม้และขี้กบ เป็นต้น เอามามัดเป็นดุ้นยาว, มัดเชื้อเพลิง ก็ว่า. ๓ ก. เข้าเป็นพวกกัน. คบคนให้ดูหน้า ซื้อผ้าให้ดูเนื้อ (สำ) ก. จะพิจารณาคนหรือสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ให้พิจารณาอย่างละเอียดรอบคอบ. คบค้า, คบค้าสมาคม ก. ไปมาหาสู่เข้าเป็นพวกเดียวกัน, คบหา ก็ว่า. คบคิด ก. ร่วมคิดกันทำการอย่างใดอย่างหนึ่งโดยไม่เปิดเผย. คบชู้ ก. มีชู้. คบหา ก. ไปมาหาสู่เข้าเป็นพวกเดียวกัน, คบค้า หรือ คบค้าสมาคม ก็ว่า.
Thai dictionary (พจนานุกรมไทย). 2014.