คช\-

[คดชะ-] (แบบ) น. ช้าง, ช้างพลาย. (ป., ส.).

คชกรรม น. กิจการในทางปฏิบัติอันเกี่ยวกับช้าง เช่น การขี่ การฟันขอ, ประเภทตำราว่าด้วยทางปฏิบัติอันเกี่ยวกับช้าง. คชนาม น. นามราหู, อักษรชื่อที่ขึ้นต้นด้วย ย ร ล ว. คชลักษณ์ น. รูปพรรณสัณฐานของช้างต่าง ๆ ซึ่งดีและชั่ว, ประเภทตำรา แสดงรูปพรรณสัณฐานของช้างต่าง ๆ ซึ่งดีและชั่ว ถ้าได้ไว้จะให้คุณหรือ โทษแก่เจ้าของ. คชศาสตร์ น. วิชาว่าด้วยช้าง มี ๒ ประเภท คือ คชลักษณ์ และ คชกรรม. คชสาร น. ช้าง. คชสีห์ น. สัตว์ในนิยายมีรูปเหมือนราชสีห์ แต่มีงวงเหมือนช้าง. คชาชาติ น. ช้าง, หมู่ช้าง. คชาชีพ น. คนเลี้ยงช้าง, หมอช้าง, ควาญช้าง. (ป. คช + อาชีว). คชาธาร น. ช้างทรง, ช้างพระที่นั่ง; เครื่องแต่งหลังช้างชนิดหนึ่ง มี ๓ อย่าง คือ ๑. พระคชาธารเครื่องมั่น สำหรับใช้ในการสงคราม. ๒. พระคชาธารพุดตานทอง สำหรับผูกช้างพระที่นั่งทรงซึ่งใช้ในกระบวน อิสริยยศ. ๓. พระคชาธารกาญจนฉันท์ สำหรับผูกหลังช้าง ประดิษฐาน พระชัยวัฒน์. (ป. คช + อาธาร). คชาภรณ์ น. เครื่องประดับช้าง. (ป. คช + อาภรณ). คชินทร์, คเชนทร์ น. พญาช้าง. (ส. คช + อินฺทฺร).