ขนอบ

๑

[ขะหฺนอบ] ก. นิ่ง. (ต.). ๒ [ขะหฺนอบ] น. ไม้ ๒ อันประกับเป็นขอบหรือกรอบของสิ่งของเพื่อ ให้แน่น เช่น ไม้ขนอบใบลาน.