ไถ่

๑

(กฎ) ก. ชำระหนี้เพื่อถอนคืนทรัพย์สินที่จำนำไว้; ซื้อทรัพย์สินที่ขาย ฝากไว้คืนภายในกำหนดเวลา; ให้ทรัพย์สินหรือประโยชน์เพื่อแลก เปลี่ยนเสรีภาพของผู้ถูกเอาตัวไป ผู้ถูกหน่วงเหนี่ยว หรือผู้ถูกกักขัง. ไถ่ถอน (กฎ) ก. ชำระหนี้เพื่อปลดเปลื้องพันธะในทรัพย์สินที่จำนอง ไว้ให้หลุดจากการเป็นประกัน. ไถ่บาป ก. ช่วยให้พ้นบาป (ใช้แก่พระเยซูที่อุทิศชีวิตช่วยมนุษย์ให้พ้น บาปตามพระประสงค์ของพระเป็นเจ้า โดยยอมถูกตรึงไม้กางเขน); (ปาก) ชดใช้ในสิ่งที่เคยทำไม่ดีไว้. ๒ (ถิ่นพายัพ) ก. ถาม, พูดคุย. ไถ่ถาม ก. ถาม, สอบถาม, ไต่ถาม หรือ ถามไถ่ ก็ว่า.