โสดาปัตติมรรค

[-ปัดติมัก] น. ทางปฏิบัติที่ให้สำเร็จเป็นพระโสดาบัน.

(ป. โสตาปตฺติมคฺค; ส. โสฺรตสฺ + อาปตฺติ + มารฺค).