โค่ง

๑

ว. โตหรืออายุมากกว่าเพื่อน. ๒ น. คำเรียกผู้บรรพชาเป็นสามเณรมาจนอายุครบอุปสมบทเป็นภิกษุ แต่ไม่ยอมอุปสมบทว่า เณรโค่ง.