แสม

๑

[สะแหฺม] น. (๑) ชื่อไม้ต้น ๓ ชนิดในสกุล Avicennia วงศ์ Avicenniaceae คือ แสมขาว (A. alba Blume) แสมทะเล (A. marina Vierh.) และ แสมดำ (A. officinalis L.) มีราก หายใจ ลักษณะเป็นแท่งตั้งตรง. (๒) ดู โปรง. ๒ [สะแหฺม] น. ชื่อปูหลายชนิดในสกุล Neoepisesarma วงศ์ Grapsidae อยู่ตามป่าแสม. ๓ [สะแหฺม] น. ชื่อลิงชนิด Macaca fascicularis ในวงศ์ Cer- copithecidae เป็นลิงไทยที่มีหางยาวที่สุด คือ ยาวเท่ากับ ความยาวของหัวและลำตัวรวมกัน ตัวสีน้ำตาลอมเทา ขน หัวสั้นและวนเป็นรูปขวัญ อาศัยอยู่รวมกันเป็นฝูง พบทุก ภาคของประเทศไทย กินพืช แมลง และปูแสม. ๔ [สะแหฺม] น. ชื่อกุ้งทะเลหลายชนิดในสกุล Parapenaeopsis วงศ์ Penaeidae ลักษณะคล้ายกุ้งแชบ๊วย แต่มีสันกลางด้าน หลังปล้องท้อง เช่น ชนิด P. hungerfordi.