- แข็ง
- ว. กระด้าง เช่น ลิ้นแข็ง; ไม่อ่อน, ไม่นิ่ม, เช่น เนื้อแข็ง ของแข็ง; กล้าเช่น แดดแข็ง; ไม่ยอมง่าย ๆ, ไม่รู้สึกสงสาร, เช่น ใจแข็ง; แรง เช่น วันแข็ง ชะตาแข็ง, เข้มแข็ง, ทนทาน, เก่ง, เช่น ทำงานแข็ง วิ่งแข็ง; ว่ายาก เช่น เด็กคนนี้แข็ง; นิ่งไม่ไหวติง, ไม่กระดิกกระเดี้ย, เช่น ขาแข็ง ตัวแข็ง. แข็งกร้าว ว. แข็งกระด้าง, ไม่นุ่มนวล. แข็งกล้า ว. กล้ายิ่งนัก. แข็งแกร่ง ว. อดทนไม่ท้อถอย. แข็งข้อ ก. ไม่ยอมตาม, ตั้งข้อสู้. แข็งขัน ว. ขยันไม่ย่อท้อ, เอาจริงเอาจัง, มีกำลังมาก. แข็งใจ ก. ทำใจให้กล้า, ทำใจให้เข้มแข็ง. แข็งตัว ก. เปลี่ยนสภาพไปมีลักษณะแข็ง. แข็งมือ ก. ทำเต็มกำลังไม่ย่อท้อ. แข็งเมือง ก. กลับตั้งเป็นอิสระ, ไม่ยอมเป็นเมืองขึ้นอีกต่อไป. แข็งแรง ว. มีกำลังมาก, ล่ำสัน, มั่นคง, คงทน, อย่างเต็มกำลัง เช่น ทำงานแข็งแรง.
Thai dictionary (พจนานุกรมไทย). 2014.