แขน

๑

น. อวัยวะที่ต่อจากไหล่ทั้ง ๒ ข้าง, (ราชา) เรียกอวัยวะตั้งแต่ศอก ไปถึงไหล่ว่า พระพาหา ตั้งแต่ศอกไปถึงมือว่า พระกร; เรียกสิ่ง ที่ยื่นออกไปจากส่วนใหญ่เหมือนรูปแขน เช่น แขนเสื้อไม้เท้าแขน. แขนขวา น. บริวารหรือผู้ใต้บังคับบัญชาที่เป็นหัวเรี่ยวหัวแรง เปรียบเสมือนแขนข้างขวา. แขนคู้ น. ชื่อดาวฤกษ์อาศเลษา. แขนซ้ายแขนขวา น. บริวารหรือผู้ใต้บังคับบัญชาที่เป็นหัวเรี่ยว หัวแรงเปรียบเสมือนแขนซ้ายแขนขวา. แขนทุกข์ น. ปลอกแขนสีดำสำหรับสวมติดแขนเสื้อข้างซ้าย เป็นการแสดงความไว้อาลัยต่อคนตาย. แขนนาง ๑ น. ชื่อดาวฤกษ์วิศาขา. แขนนาง ๒ น. เครื่องค้ำยันชายคาเรือนเครื่องสับ ทำด้วยไม้หรือเหล็ก. แขนพับ น. ส่วนของแขนตรงที่พับได้. ๒ น. เรียกสายเสื้อชั้นในของผู้หญิง.