เฮโมโกลบิน

[โกฺล] น. สารที่ให้สีแดงในเม็ดเลือดแดง ประกอบขึ้นด้วย

โปรตีนที่เรียกว่า โกลบิน และ เฮม ซึ่งเป็นสารประกอบที่มี เหล็ก ไนโตรเจน คาร์บอน ไฮโดรเจน และออกซิเจน เป็น องค์ประกอบ มีหน้าที่นำออกซิเจน ซึ่งร่างกายสูดหายใจเข้า ทางปอดไปยังส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย โดยออกซิเจนเกาะ ติดไปในรูปออกซิเฮโมโกลบินและออกซิเจนแยกตัวออกได้ ง่ายจากเฮโมโกลบินเมื่อไปถึงส่วนอื่นของร่างกายที่ต้องการ ใช้. (อ. haemoglobin).