เหยง ๆ

[เหฺยง] ว. อาการที่ทำซ้ำ ๆ อย่างเร็ว เช่น ขุดดินเหยง ด่าเหยง ๆ, (ปาก)

ใช้ว่า เหย็ง หรือ เหย็ง ๆ ก็มี.