- เหมาะ
- ว. ดี เช่น ได้โอกาสเหมาะ, พอดี เช่น กำลังเหมาะ, สมควร เช่น โอกาสนี้ไม่เหมาะจะเข้าพบผู้ใหญ่, คู่ควร เช่น ๒ คนนี้เหมาะกัน. เหมาะเจาะ ว. พอดี, พอดิบพอดี. เหมาะมือ ว. พอดีมือ, กระชับมือ. เหมาะสม ว. พอเหมาะพอสมกัน เช่น เจ้าบ่าวเจ้าสาวคู่นี้เหมาะสมกัน; สมควร, ควรแก่กรณี, เช่น เขาถูกลงโทษเหมาะสมกับความผิดแล้ว. เหมาะเหม็ง (ปาก) ว. พอดิบพอดี.
Thai dictionary (พจนานุกรมไทย). 2014.
