- เหงา
- ๑[เหฺงา] ว. เปลี่ยวใจ, เปล่าเปลี่ยว, ไม่คึกคัก. เหงาหงอย ว. เปลี่ยวใจไม่กระปรี้กระเปร่า, หงอยเหงา ก็ว่า. ๒ [เหฺงา] น. ชื่อลายกระหนกตัวแรก. เหงาปั้นลม น. ตัวไม้ชายปั้นลมที่หักกลับโค้งเข้ามาคล้ายลายกระหนก ตัวแรก.
Thai dictionary (พจนานุกรมไทย). 2014.
