เสียกำได้กอบ

(สำ) ก. เสียน้อยไปก่อนแล้วจะได้มากในภายหลัง เช่น เสีย

หนึ่งนิ่งไว้นานไปคงได้สองเสมือนหนึ่งของท่านหายมีที่ไว้ ข้าพเจ้าคงจะหามาให้ไม่ให้เดือดร้อนยอมเสียกำไปก่อน นั่นแหละ จึงจะได้กอบ. (ม. ร่ายยาว ชูชก).